TERJEMAHAN AL-QURAN

Terjemahan Al-Quran

·         Terjemahan dari sudut bahasa ialah : penerangan dan penjelasan.

·         Terjemahan dari sudut istilah ialah : penjelasan sesuatu kata-kata dalam bahasa lain.

·         Terjemahan Al-Quran ialah : penjelasan pengertian Al-Quran menggunakan bahasa selain bahasa arab.

·         Terjemahan terbahagi kepada dua bahagian :

1) Terjemahan harfiyah ; terjemahan huruf demi huruf.

Iaitu menukarkan perkataan daripada satu bahasa kepada perkataan lain yang serupa dalam bahasa yang lain sehingga susunan dan tertib bahasa kedua sama dengan susunan dan tertib bahasa pertama tanpa sebarang perubahan.

2) Terjemahan ma’nawiyah atau tafsiriyah :

Bermaksud menjelaskan makna percakapan dengan bahasa lain tanpa terikat dengan susunan dan tertib bahasa asal. Penekanan difokuskan pada aspek makna dan tujuan teks asal supaya dapat disampaikan dengan jelas dan lengkap.

·         Contoh terjemahan Al-Qur’an :

إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ  (الزخرف : 3)

Sesungguhnya Kami menjadikan Al-Qur’an dalam bahasa arab supaya kamu memahami (nya).

v  Maka terjemahan harfiyah adalah dengan cara menterjemahkan huruf demi huruf dalam ayat berikut ; pertama menterjemahkan إِنَّا, kemudian جَعَلْنَاهُ, diikuti dengan قُرْآنًا dan عَرَبِيًّا sehinggalah seterusnya.

v  Terjemahan ma’nawiyah dengan cara menterjemahkan makna ayat secara keseluruhan tanpa mengambil kira susunan dan tertib bahasa asal

·         Hukum terjemahan Al-Qur’an secara harfiyah :

Di sisi kebanyakan ulama’, terjemahan harfiyah adalah mustahil kerana ianya mempunyai syarat-syarat yang tidak boleh dipenuhi iaitu ;

v  Mempunyai perbendaharaan kata yang serupa dalam dua bahasa.

v  Mempunyai alat-alat yang membawa erti-erti tertentu yang serupa antara dua bahasa.

v  Mempunyai persamaan antara dua bahasa dalam susunan perkataan daripada konteks ayat, sifat dan sandaran (idhofah).

Sebahagian ulama’ mengatakan hukum haram jika merterjemahkan Al-Qur’an secara harfiyah kerana pengekalan susunan kata serta teks asal Al-Quran sambil merangkumi maknanya merupakan sesuatu yang mustahil dilakukan.

Hal ini disebabkan karakter atau ciri-ciri bahasa arab amat berbeza dari segi aspek penggunaan perkataan serta susunan ayat jika dibandingkan dengan bahasa-bahasa lain.

Sebagai contoh, dalam bahasa arab jumlah fi’liyyah (ayat yang menunjukkan perkataan) dimulakan dengan feel (perbuatan) kemudian diikuti oleh fa’il (pelaku). Keadaan ini berbeza dengan struktur  ayat bahasa melayu yang didahului dengan pelaku dan diikuti oleh perbuatan.

Secara jelasnya, tidak ada persamaan pada hukum dan struktur bahasa bagi setiap bahasa.

Hukum terjemahan Al-Qur’an secara tafsiriyyah :

Untuk membolehkan sesuatu terjemahan yang diterjemahkan secara tafsiriyyah boleh diterima, beberapa syarat berikut perlu dipatuhi :

v  Ianya tidak boleh dijadikan pengganti kepada Al-Qur’an dengan menggunakannya sahaja sehingga meninggalkan Al-Qur’an.

v  Orang yang menterjemah mestilah mengetahui erti lafaz-lafaz dan tuntutannya dalam dua bahasa yang digunakan dalam penterjemahan.

v  Orang yang menterjemah mestilah mengetahui erti lafaz syarak dalam Al-Qur’an.

v  Terjemahan Al-Qur’an tidak boleh diterima kecuali daripada orang yang dipercayai iaitu muslim yang teguh agamanya.

terjemahan harfiyah dan tafsiriyyah

sumber : مباحث في علوم القرآن، مناع القطان